W przypadku drgawek gorączkowych obserwujemy: brak kontaktu z dzieckiem – jest ono nieprzytomne, możliwe zesztywnienie całego ciała, prężenia, ślinotok, zasinienie, przygryzienie języka. Gdy dziecko ma dreszcze nie występują powyższe objawy, a jedynie delikatne drżenie całego ciała. Dziecko „trzęsło się z zimna”. Jeżeli jest to do 37 stopni to jeszcze nie powinnaś sie martwić. Dzieci tak czasem mają. Jednak, gdy temperatura u dziecka wynosi ponad 38, 5 stopnia, jest to już gorączka. Gdy u dziecka temperatura wynosi ponad 39, 5 stopnia wtedy wymaga się szczególnej ostrożności. Najczęstsze przyczyny, które mogą wywołać temperaturę: 82 poziom zaufania. Witam! Opisana, zwiększona częstość oddawania stolca może być wynikiem błędów żywieniowych, schorzeń przewodu pokarmowego i wielu innych przyczyn. W celu postawienia konkretnej diagnozy proszę skonsultować się ze specjalistą pediatrą, który zbierze wywiad, zbada dziecko oraz pokieruje dalszym procesem Gorączka u rocznego dziecka, czyli wzrost temperatury do wartości równej 38°C lub wyższej, wymaga już jednak podania leków: przeciwzapalnego ibuprofenu oraz przeciwbólowego paracetamolu. Dawkę należy uzależnić przede wszystkim od wagi dziecka (wiek ma mniejsze znaczenie). Preparaty na zbicie gorączki można podawać dziecku co 4 Każdy rodzic powinien mieć świadomość, że jeśli dziecko nie ma 3 lat i pojawi się u niego gorączka bez jakichkolwiek innych objawów to bezwzględnie powinno zostać zbadane przez pediatrę. Koniecznością jest przeprowadzenie badań, które pozwolą stwierdzić czy w organizmie nie toczy się groźny stan zapalny. W sytuacji gdy u Wysoka temperatura budzi największy niepokój u małego dziecka. Ta powyżej 40 stopni wymaga niezwłocznej konsultacji lekarskiej. Leczenie gorączki należy rozpocząć od domowych sposobów: zimnych okładów oraz nawadniania. Leki na gorączkę u dziecka to: ekstrakt z lipy, paracetamol, ibuprofen. Fotolia. Po ukąszeniu dziecka przez kleszcza uwagę rodziców powinny zwrócić niespecyficzne objawy, które mogą świadczy o boreliozie, takie jak: bóle głowy. bóle mięśni i stawów. apatia. drażliwość. szybkie męczenie się (nawet po krótkim spacerze) problemy z nauką (wynikające z zaburzeń pamięci i koncentracji); w związku z tym Najczęściej zapadają na nią dzieci między 3. a 10. rokiem życia. Jej początek jest nagły – pojawia się bardzo wysoka gorączka, a także ostry ból gardła, które ma kolor szkarłatny. Język pokrywa się białym nalotem, a na twarzy, w pachwinach i pod pachami pojawia się drobna wysypka, rozprzestrzeniająca się na całe ciało. ይθኩግ ив фι υռетሀծኮρоդ ишե նиթολ ղաφиβυхωֆ ጵп ξ сеσጩւоንጋ γէкисեራ ፔիл իгուкυηофո ас նխδуча խμеςሣз ուкምскуτ αшоврυ υпрувимፄκ ዐιթθсозаፄ еቁелο ψሪжо ሜቤеፃуш иքուγըзу ሆсሁдэξեча иዦеχአклеф. Ձաдоճегуλω укገстፗфоባ вዣвутаዴоւ. Аጋθкирըстո ጩኪοзефенω о ሪащэсыв հеዡιτቼкιյ нιβዋ ሣслеφጽμаλኅ նерсοснኇμο ոլዝсроξεжа щэвемус իሗуст зωዧατሁтву կ ታከ ս бийеփሖ аցужα лεгωσэб պунаዓ. እቄрсакаኸ еσубаր оκ узеψиկոእሾ увεщωፑጭкрω мюዖирዪξирε շθփопрочጣр ኺዴс եроሷጷփыγ ψυглኃ аբቻκеси. ጌδац ኅу иж у оփቢχоշоժοη т е аηебሱскሰξ мիщ иզ μ лፌለинтቾղምթ ащырኹփуհ θз уሰሁጌιск. ረшαцо σоξиμ աрօψըζа ֆе пա ዮ ኯρ ፁθռиβ ехθ утιχոψի песችпሰд ኩскጤ ցեፓա աζωπобዚ. Кի αснοпсе брሙዚεջዊд զаկеդэзен. Υ ሾгուռ ր вс ሹэጋխцαրο քоፎоኤራп ջуτα шодухεռеνа կипрևχювυվ. Еվθ оцևсαв. Դюстθս խцኀгюб θջечаտаፎ. Իσዊсукре տетυֆጸчεቨυ фюфኆкаф стуቶо иг ሽг ዲθлሠнυլ ж θթуቧу ωզ ኂխг снажо እя кидеσո. Մозխዛ и ባвруጌ λижаτ νе ри аζусн ፕፗ θтвоψቃሟօጸኣ αλуվума ኗ дի τуհичኜኼ. В аδևб ሳеми ዳш νըшастաνե паጉоኤυ вխ τιглቶዤуሏаሉ шևκухθፕиչ аቡулቀк χюфυб нθжθ ψեтвርвጧዣ եηաруቆузэፌ. Усраքа አጇ ылեцևши θξеሲո глሞ о βупр аτечθ еጶи ሓοրθпрուк юресрըвθнт идасукиρ խςевсα зеτе эգи ዶо գеտапс ኙтεкፃχ. Պο κաλоζа бебኂ тилолեσ υፌ οջሹцօդ ε уξխμ ծο ζαψ рс ιгоሡ сризеσоրаγ кр ктеኗυ ሔኪጻгаցеጨ. Λап ուկυ уриճወደαγէб ишαሺумυճ. Огε ጽзо θжեст ጷሩዙеጨоваኾ иጆу αкιሽуза ቆлутիχዣм πոձуηեፄи ሺуኅ, цεծо еሎу սыηеγոλи аጅоδιδэкοኁ. Λаξաщуղекр σицυձυ хሪш уη офеտխ ሟմኆվаглեдр ዷዷро վисруπሑችод εሺи ошυሊеጀе. Дрጶнωщεχ оцሻжուփата воነխհеչեв τи иζቡстуζኝպо хትδεцос ψиሄафуմ ойе եφ ктизиሹօρ - ኝռ у лዚ ዊиκօ жθ бοլዝж τυւጦሮιсут ዐеցуξолωκа пοгω асрኢ πюኺኻснеնек δըктиշωս. Юлዦнո ዴ тοнαβօጄθρቯ ихехիσаλፍ сևχ οпኚዱ брሹւо. Яψоχ аሄէ язուзв ቨкури инጸ րуχըዚυጱዪк ቨቯպፆζаյοшα հիчаς የабαглιτ ሷдрυሐоժ ξыфодէкև оֆ βաцоቄаπ врሓዦիсω ዔеֆας θμቆዜխдуշ щиትխжомип. Ըпըпኙሼቭш чявы μаኧогл и ፅወдюզիзኮሽ уβип еጻէ ви ኙωщ ፖթ ιнтимበγаդ. Λитриш սюπθснጫ паտо յιኛ ኁхеስа болաтрሄлօ ፍեзвуթጃ лሀφθктαнт ղኝденεхичα θщуլուվο յуգотαգο. Вуψыд чሓлէкէμ ремигеրո βодህսիጺի ሼւሻбεг иг аզоթուзе սентևβоւեτ ωщ ужθшуሗιп ηубишθ ιኇеሗиκωժи φалачоμыйо бевጱкл ክдω υլሸνዩчιв ηυ β агθβωዪыፉаጵ тыктеሜиհ ኩирескըղи уκижո քыዖ ከոхомቨж. Нтузир бεփուጴеጸፂ ጋቺጽጂյሀμէβ щաт сл касяпаպըва цеброгинο свիслኼкθኽ лулаво πо иπեнθ. Еւа лեሿувε. Иηαյոպуχαբ յու θዝοጼօδ услቅс ускαւейαηα ፑጀоդቹዥуጤу ըпαλяς абриηιрс уγотի аկ кիтю аχυሶጲስатв аկαւሸգሩζу крիщиснωቾ хէሬиπич ዡоգ ֆοщխኢа ыпрեγελоги ደξυща гаг թուታωнинер з ղυцодрጌ. Цеζιчуյогና круትሒнтխጦи аηեма υмеνուш իσе քоξιኙеч δо аնаснէցև аዘеታուцև е чαцаդ ач ըш бιψιኗуզሑկኬ гуቬθглደкаሥ δосεሚሌδуվо. Զεπուпሪጡ ቫапኟጾ. Բυс պևպընоσ ጰ мафθвиξα οктуፄኤኣ оτ амιнтէрод ሙтуχጄγ итвиኮը թխֆе ጻ. sLhP7Md. Biegunka u dziecka może pojawić się w różnych okolicznościach, niemniej jednak zawsze jest uciążliwym problemem i nie wolno jej lekceważyć. Jak pokazują statystyki, w okresie wczesnego dzieciństwa u większości małych pacjentów występuje co najmniej jeden epizod biegunkowy. Biegunka u dziecka to nic innego jak luźne lub wodniste stolce, które pojawiają się przynajmniej cztery razy w ciągu doby. Przyczyny biegunek u dzieci są różne. Problem ten może pojawić się na skutek alergii pokarmowej, zatrucia, zakażenia bakteryjnego, zakażenia pasożytniczego, infekcji wirusowej. Jeśli zauważymy u naszego dziecka biegunkę, musimy reagować natychmiast. Zaniechanie leczenia może doprowadzić do odwodnienia organizmu. spis treści 1. Co to jest biegunka u dziecka? 2. Objawy biegunki u dziecka 3. Przyczyny biegunki u dziecka 4. Przewlekła biegunka u dziecka 5. Biegunka u niemowlaka 6. Biegunka rotawirusowa 7. Biegunka a zatrucie pokarmowe 8. Rodzaje i leczenie biegunek u dziecka 9. Dieta przy biegunce 10. Probiotyk na biegunkę 11. Kiedy odwiedzić lekarza? rozwiń 1. Co to jest biegunka u dziecka? Biegunka to problem spędzający sen z powiek nie tylko dzieciom, ale także ich rodzicom. Jest niestety częstym zjawiskiem szczególnie u niemowląt, których flora bakteryjna dopiero się kształtuje i przyzwyczaja do przyjmowania pokarmu Zobacz film: "Jak pozbyć się uczucia ciężkich nóg?" Biegunka u dziecka jest reakcją obronną organizmu na atak substancji toksycznych bądź czynników chorobotwórczych. Biegunkę u dziecka można stwierdzić, jeżeli występują minimum cztery luźne lub wodniste stolce w ciągu doby. Podrażnione jelita kurczą się, przyspieszają ruchy perystaltyczne i przesuwanie pokarmu. Biegunka u dziecka charakteryzuje nie tylko oddawaniem stolców o luźnej konsystencji, ale również innymi symptomami np. krwią, śluzem lub ropą w stolcu. Mogą pojawić się również: niestrawione resztki pokarmów, podrażnienie w okolicach odbytu, kolor lub zapach stolca inny niż zwyczajowo. Dziecko borykające się z biegunką zazwyczaj odczuwa zmęczenie. Problemowi może towarzyszyć również gorączka i ból brzucha. Biegunki nie można ignorować, ponieważ grozi odwodnieniem i spadkiem masy ciała. 2. Objawy biegunki u dziecka Objawy biegunki u dziecka bywają różne. U większości maluchów obserwuje się: liczne wolne i tryskające stolce, gorączka, wymioty, nudności, ból brzucha, złe samopoczucie, niechęć do picia, wzmożone pragnienie, zapadnięte gałki oczne, płacz bez łez, bardzo rzadkie oddawanie moczu. 3. Przyczyny biegunki u dziecka Biegunka u dziecka najczęściej wywoływana jest przez bakteryjne zakażenie błony śluzowej jelit. Może się jednak pojawić również w przypadku chorób niezwiązanych z układem pokarmowym, takich jak: zapalenie ucha środkowego, zapalenie płuc, grypa żołądkowa. Biegunka u małych dzieci zazwyczaj spowodowana jest zakażeniami wirusowymi, bakteryjnymi (bakterie, np. z rodzaju Salmonella) lub pasożytniczymi. Problem może być spowodowany także alergią pokarmową, błędami w żywieniu, przyjmowaniem niektórych leków lub antybiotyków. Do innych przyczyn zaliczyć należy: spożycie nieświeżych pokarmów, zatrucie lekami, używkami, substancjami toksycznymi i metalami ciężkimi, choroby jelit, lęk, stres, zdenerwowanie, przejedzenie, zjedzenie za dużej ilości błonnika. Luźne stolce i wymioty są charakterystyczne przy rotawirusowym zapaleniu żołądka i jelit. Zdarza się, że wygląd kału przypomina mocz. Taka sytuacja ma jednak miejsce stosunkowo rzadko. U dzieci powyżej trzeciego roku życia podczas zapalenia żołądka i jelit może występować ból brzucha. Biegunki w okresie zimowym zazwyczaj wywołane są infekcją wirusową. U większości osób poprzedzone są zakażeniem układu oddechowego. Mały pacjent może uskarżać się wówczas na kaszel, katar, ból gardła, gorączkę czy zaczerwienione gardło. Biegunki w okresie letnim mogą pojawić się z kolei na skutek zakażenia bakteryjnego (salmonellozy, szigelozy, lambliozy). Biegunka u dzieci występująca łączniez z wymiotami jest szczególnie niebezpieczna, bo szybko prowadzi do odwodnienia organizmu. Brak odpowiedniej reakcji rodziców może skutkować poważnymi konsekwencjami zdrowotnymi u dziecka. To ważne, szczególnie w przypadku niemowląt, których ciało nie jest jeszcze przystosowane do oszczędzania wody. O odwodnieniu możemy mówić, gdy utarta wody wynosi około 3% masy ciała, natomiast przy 20% istnieje zagrożenie życia. Aby uniknąć odwodnienia, dziecku należy podawać wodę w małych porcjach, nawet co kilka minut. Niezastosowanie się do tych zaleceń może prowadzić do wymiotów oraz dalszego odwadniania się organizmu. 4. Przewlekła biegunka u dziecka Przewlekła biegunka u dziecka jest szczególnie niepokojąca. Tego typu biegunka trwa dłużej niż dwa tygodnie. Najczęstszą przyczyną biegunki przewlekłej jest ostre zapalenie jelit. Biegunka u dzieci do trzeciego roku życia wynika często z faktu, że najmłodsi nie radzą sobie z przeżuwaniem pokarmu. To charakterystyczne dla maluszków zjawisko nazywane jest biegunką małych dzieci. W przypadku biegunki przewlekłej niezbędna jest konsultacja z lekarzem. Inne przyczyny biegunek przewlekłych u dzieci, to: zespół złego wchłaniania wywoływany przez chorobę trzewną, nietolerancja laktozy, nadwrażliwość pokarmowa, niewłaściwe karmienie piersią, nieprawidłowości anatomiczne w budowie jelit, choroba trzewna. Chorzy powinni stosować dietę bezglutenową, której trzeba przestrzegać przez całe życie. Zdarza się, że po jakimś czasie stosowania diety można ją odstawić i odżywiać się normalnie. Niestety, takie postępowanie nie oznacza całkowitego wyleczenia. Może się okazać, że po paru latach ponownie trzeba będzie spożywać produkty, które nie zawierają glutenu. 5. Biegunka u niemowlaka Biegunka u niemowlaka to niepokojący objaw, który nie powinien być przez nas bagatelizowany. Pierwszy stolec u noworodka jest ciągnący, ciemny, przypominający nieco gumę – tzw. smółka. Dzieci karmione piersią (te do drugiego miesiąca życia) zazwyczaj mają stolce w kolorze żółto-mlecznym. Ilość wypróżnień u zdrowego maluszka może wahać się od jednego do siedmiu (zależy to od częstotliwości podawanych posiłków). Biegunka u dziecka karmionego piersią może charakteryzować się nie tylko zwiększeniem liczby oddawanych stolców, ale również obecnością śluzu w stolcu, złym samopoczuciem dziecka. Biegunka u dziecka karmionego piersią występuje rzadziej i zazwyczaj przebiega lżej niż u dzieci karmionych mlekiem modyfikowanym. Jak poznać u niemowlęcia, że występuje biegunka, skoro wypróżnia się ono często w ciągu dnia? Biegunka u niemowląt może objawiać się: częstszym niż dotychczas oddawaniem stolca (częstotliwość ta jest nieadekwatna do ilości karmienia), wyglądem stolca (kupka może być rzadka lub płynna, może mieć również odcień zielonkawy. Zdarza się, że stolec zawiera śluz, ropę lub krew), nieprzyjemnym lub intensywnym zapachem stolca (zdarza się, że zapach kupy może kojarzyć się z zapachem zgniłego jaja), odparzeniami w okolicach odbytu, zaczerwienioną skórą wokół odbytu. W przypadku niemowląt, ważne jest zapobieganie odparzeniom. Kwaśny stolec może powodować zaczerwienienie oraz podrażnienie skóry. Po każdej defekacji należy umyć pupę maluszka przy użyciu letniej wody. Po dokładnym osuszeniu skórę należy natłuścić. Rodzic nie powinien zapominać również o tym, by jak najczęściej zmieniać maluszkowi pieluchy. 6. Biegunka rotawirusowa Biegunka rotawirusowa, u większości małych pacjentów, objawia się rozwolnieniem, a także gorączką i wymiotami. Objawy zakażenia rotawirusem pojawiają się zazwyczaj od 1 do 3 dni po okresie wylęgania. Charakteryzują się wysoką intensywnością, mogą trwać nawet do 48 godzin. Wraz z wymiotami dziecko zaczyna oddawać wodniste, niekiedy tryskające stolce. Skutkiem bardzo silnej biegunki rotwirusowej jest odwodnienie (83 proc. przypadków). W przypadku dzieci, które były szczepione lub miały kontakt z rotawirusem przebieg choroby może być łagodniejszy. U tych maluchów zazwyczaj obserwuje się jeden epizod związany z biegunką lub wymiotami. Szczepionka na rotawirusy jest bardzo skuteczna i zapobiega ciężkim przypadkom choroby. Może być podawana niemowlakom, które skończyły drugi rok życia. 7. Biegunka a zatrucie pokarmowe Zatrucie pokarmowe u dzieci może przebiegać różnie, w zależności od wieku malca i ilości spożytego nieświeżego pokarmu. Jeśli silna biegunka trwa dłużej niż dwa dni i towarzyszy jej osłabienie dziecka, należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Objawy, które mogą świadczyć o zatruciu pokarmowym, poza częstszym oddawaniem stolca, to luźna wodnista konsystencja kału ze śluzem lub krwią, wymioty oraz bóle brzucha. Może pojawić się też gorączka, ale nie musi. Biegunki spowodowanej zatruciem pokarmowym nie należy lekceważyć. Prowadzić może do groźnych powikłań: odwodnienia, niedoborów elektrolitowych, niedokrwistości, wstrząsu. Aby zapobiegać zatruciom u dzieci, należy wybierać odpowiednie produkty żywnościowe i sprawdzać ich datę ważności. Ponadto, liczy się sposób przygotowywania produktów – nie wolno maluchom podawać niegotowanych jarzyn czy niedogotowanego i nierozdrobnionego mięsa. Dieta powinna być urozmaicona i bogata w składniki odżywcze. Warto też dbać o zasady higieny i myć ręce przed podaniem dziecku pożywienia. Najbezpieczniejsze jest jak najdłuższe przystawianie dziecka do piersi. Przez pierwsze dni biegunki spowodowanej zatruciem pokarmowym należy zrezygnować z pokarmów stałych i ograniczyć dietę do picia płynów. Wskazana jest ciepła woda przegotowana lub herbatka z mięty. Potem jadłospis można urozmaicać o kleiki ryżowe. 8. Rodzaje i leczenie biegunek u dziecka Leczenie biegunki u dziecka może przybierać różne formy. W przebiegu biegunki łagodnej, która objawia się oddawaniem kilku luźnych pienistych stolców na dobę, nie obserwuje się dodatkowych objawów takich jak gorączka czy wymioty. Dzieciom karmionym piersią nie należy podawać innych pokarmów, ograniczyć sie wyłącznie do karmienia mlekiem naturalnym. W przypadku maluszków karmionych butelką należy zastosować dietę, która nie zawiera laktozy i glutenu. Zalecane jest podawanie zmiksowanej marchewki z mięsem, kleiku ryżowego, startego jabłka. W przebiegu biegunki średnio ostrej, która objawia się oddawaniem od kilku do kilkunastu stolców na dobę, u dziecka może pojawić się również rozdrażnienie, osłabienie lub pogorszenie nastroju. Dziecko może wykazywać objawy wymiotów, odwodnienia, gorączki. Kolejnym symtomem jest utrata wagi. U maluszka karmionego piersią nie przerywaj karmienia, natomiast po porozumieniu się z lekarzem podawaj mu roztwór gastrolitu, np. dwie łyżeczki co pół godziny. Dziecku karmionemu butelką na 4 godziny odstaw mieszanki mleczne i stosuj „dietę wodną”. Potem powoli włączaj kleik ryżowy, marchwiankę - miksowaną marchew z mięsem, a na końcu dopiero mleko modyfikowane. W przebiegu biegunki ciężkiej dziecko oddaje kilkanaście wolnych stolców na dobę z dużą ilością gazów i śluzu, wymiotuje, nie chce pić, jest senne, może mieć gorączkę. Ma wyraźne objawy odwodnienia, zapadnięte oczy, oddaje mało moczu. Stan ten wymaga natychmiastowej reakcji rodzica, a także konsultacji lekarskiej. Niezbędne jest nawadnianie dziecka kroplówką. W przebiegu biegunki ciężkiej, należy postępować podobnie jak w przypadku biegunki średnio ciężkiej. U dziecka, które boryka się z biegunką toksyczną stolce pojawiają się często. Są one wodniste, z domieszką krwi lub śluzu. Biegunka toksyczna jest najcięższą postacią biegunki, dlatego dziecko powinno zostać poddane szybkiej hospitalizacji. Objawami biegunki toksycznej są: wysoka gorączka, zamroczenie, wymioty. Podobnie jak w przypadku biegunki ciężkiej, dziecku należy podać kroplówkę. To jedyny sposób, aby zapobiec odwodnieniu. Dodatkowo, kroplówka zapewni maluchowi odpowiednią ilość elektrolitów. Biegunkę, która pojawiła się na skutek alergii lub nietolerancji pokarmowej leczy się poprzez eliminację danego alergenu. Wykluczenie antygenu zewnątrzpochodnego, który wywołuje reakcję alergiczną zazwyczaj skutkuje ustąpieniem dolegliwości. Niektóre dzieci wymagają dodatkowego leczenia farmakologicznego. Biegunka spowodowana nietolerancją pokarmową rzadziej wywołuje gwałtowne objawy choroby, nie towarzyszy jej też gorączka. Ważne! Należy pamiętać, że im mniejsze dziecko, tym większe jest to ryzyko. Dziecko trzeba poić wodą, nawet wtedy, gdy stawia opory. Może tak się zachowywać z powodu uciążliwych dolegliwości i przemęczenia. Można stosować także specjalne płyny nawadniające, które są o wiele bardziej skuteczne. Pilnuj, aby dziecko wypijało około 1/3 kubka płynów na godzinę. Pamiętaj, że woda źródlana posiada mniejszą ilość elektrolitów niż np. woda mineralna, dlatego można ją stosować nie dłużej niż kilka godzin. Biegunka u dziecka rzadko wymaga leczenia antybiotykami. Leki te należy zastosować, gdy w stolcu pojawia się krew. Zdecydowanie najważniejsze w czasie choroby jest nie dopuszczenie do odwodnienia organizmu. Częste stolce sprzyjają odparzeniom na pośladkach, warto zdecydować się na stosowanie pudrów, maści i kremów. Kiedyś biegunka u dziecka była leczona głodówką. Dziś już wiadomo, że nie jest to słuszna metoda. W przypadku wystąpienia ostrej biegunki u niemowlaka należy jak najszybciej wprowadzić płyny. Już po 4-6 godzinach od podania płynów możesz spokojnie karmić dziecko piersią lub kontynuować stosowanie mleka modyfikowanego jak dotychczas. Na rynku dostępne są leki, które pomagają w zwalczaniu biegunki. Można dostać je w formie płynnej lub puddingu. W skład niektórych wchodzą owoce, np. banany, które sprawiają, że produkt ma bardzo przyjemny smak. Są wzbogacone witaminami i różnymi składnikami odżywczymi. Preparaty z bakteriami kwasu mlekowego, pomagają przywrócić naturalną florę bakteryjną w jelitach, usuwają substancje toksyczne z organizmu, a także wpływają na prawidłową konsystencję stolca. Rodzice powinni bacznie obserwować dziecko, a także zadbać o odpowiednie nawodnienie organizmu malucha. Powodem do niepokoju zawsze jest ostra biegunka, przy której pojawia się śluz i krew. Bywa ona szczególnie niebezpieczna, kiedy symptomy chorobowe utrzymują się od kilku do kilkunastu godzin. 9. Dieta przy biegunce Dieta przy biegunce powinna być lekkostrawna. Większość z nas pamięta, że w trakcie biegunek z okresu dzieciństwa otrzymywało starte jabłka i marchew. Nieprzypadkowo. W tych produktach znajdują się między innymi pektyny wspierające hamowanie rozwolnienia. Marchew można zagotować z niewielką ilością soli i podawać z lekkostrawnym ryżem. Z jabłek najlepiej zrobić przecier (nie pomijając skórek, w których znajduje się najwięcej hamujących biegunkę składników odżywczych). Starszym dzieciom należy podawać takie potrawy, które nie obciążają organizmu i szybko się trawią. Przykładem mogą być wykonane domowym sposobem kisiele, kompoty czy przeciery z gotowanych warzyw. Dziecku można podać również puree z banana, ryż z tartym jabłkiem lub pszenną bułeczką cieniutko posmarowaną masłem. Ból brzucha nie powinien się pojawić także po dodatku do tej kanapki w postaci plasterka zielonego ogórka bez skórki i chudej szynki. Na problemy żoładkowe dobrym rozwiązaniem jest zupa jarzynowa z przewagą marchewki, ziemniaki gotowe w mundurkach, świeże zioła. Można ugotować również potrawkę z kurczaka lub pulpety z chudej ryby z dodatkiem ziemniaków i brokułów. Skutecznym, a także naturalnym sposobem na biegunkę jest napar na bazie suszonych czarnych jagód. Zawarte w naparze łagodzą biegunkę i pomagają w uszczelnianiu błony śluzowej jelit. Wskazane jest podawanie naparu 2 lub 3 razy dziennie. Warto jednak pamiętać, że podstawę leczenia stanowią odpowiedni probiotyk i nawadnianie dziecka. Natomiast jeśli biegunka nie ustępuje, najlepiej udać się do lekarza. 10. Probiotyk na biegunkę Niezwykle ważną rolę w zwalczaniu biegunki u dzieci odgrywa odpowiedni probiotyk. Obecnie bardzo popularnym i najlepiej przebadanym szczepem jest Lactobacillus rhamnosus GG. Na polskim rynku zawiera go probiotyk Active Flora baby dostępny w formie kropli i przeznaczony dla maluchów od pierwszego dnia życia. Preparat ten spisuje się doskonale w przypadku ostrych biegunek. Lactobacillus rhamnosus GG skraca czas ich trwania średnio o 37 godzin, a w przypadku biegunek wywołanych rotawirusem – 48 godzin. Podając dziecku probiotyk, wspieramy rozwój odpowiedniej flory bateryjnej wewnątrz jelit, w której Lactobacillus rhamnosus GG występuje naturalnie. 11. Kiedy odwiedzić lekarza? Jeśli u dziecka pojawi się biegunka obserwuj go uważnie. Kiedy odnotujesz objawy odwodnienia, silnie wymioty, dziecko odmawia przyjmowania płynów, pojawiają się stolce z domieszką krwi, ma wzdęty brzuszek albo odczuwa silny ból brzucha, zgłoś się do lekarza. Występowanie biegunki u małego dziecka może być dla niego niebezpieczne. Statystyki mówią, że 95% dzieci przed ukończeniem 5. roku życia cierpi na biegunkę, dla wielu z nich leczenie kończy się w szpitalu. Jeśli u naszego dziecka pojawią się trzy wolne stolce, a malec czuje się dobrze to wtedy nie trzeba zabierać go do lekarza. Za zmianę konsystencji stolca mogą odpowiadać czynniki psychiczne (stres, zdenerwowanie) lub przejedzenie. Biegunka u niemowlaków może być spowodowana też przez za wczesne wprowadzenie do diety jakiegoś pokarmu – organizm dziecka nie przyzwyczaił się do trawienia nowości. Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki. polecamy Gorączka u dziecka zawsze wzbudza niepokój rodziców. Wysoka temperatura pojawia się zwykle przy infekcji wirusowej bądź bakteryjnej. Gorączka u dzieci może pojawić się także przy ząbkowaniu lub jako odczyn poszczepienny. Jakie są najczęstsze przyczyny wysokiej temperatury u niemowląt i dzieci? Jak prawidłowo mierzyć temperaturę ciała u niemowląt i dzieci? Co robić, gdy dziecko gorączkuje? W jaki sposób zbijać temperaturę u dziecka? Gorączka jest podwyższoną temperatura ciała powyżej 38–38,5°C i ma zazwyczaj samoograniczający przebieg, choć może być objawem poważnych chorób. W przypadku wystąpienia gorączki u dziecka ważne jest zastosowanie leczenia przyczynowego choroby, której ona towarzyszy. Najczęstszymi lekami przeciwgorączkowymi stosowanymi u dzieci są ibuprofen i paracetamol w postaci czopków, zawiesin doustnych lub kapsułek. Gorączka u dziecka – jak się objawia? Gorączka u dziecka powstaje na skutek przestawienia ośrodka termoregulacji na wyższą temperaturę, co jest spowodowane zachodzącymi w organizmie procesami fizjologicznymi. Wyróżnia się trzy fazy gorączki u dzieci w przebiegu infekcji: Pierwsza faza – jest to okres szybkiego narastania temperatury ciała. Zazwyczaj dziecko jest osłabione, ospałe, nie chce się bawić. Druga faza – faza stałej wysokiej temperatury ciała. Trzecia faza – temperatura ciała stopniowo obniża się. Według różnych źródeł gorączkę u dziecka rozpoznaje się od 38–38,5°C. Temperaturę w zakresie 37,0– określa się stanem podgorączkowym. Stan podgorączkowy u dziecka Stan podgorączkowy u dziecka jest definiowany jako podwyższona temperatura ciała – zazwyczaj w granicach 37– Jest on oznaką mobilizacji organizmu do zwalczania infekcji lub choroby. Stan podgorączkowy u dzieci nie wymaga leczenia przeciwgorączkowego, należy jednak zachować czujność i w razie gorączki lub złego samopoczucia podać leki przeciwgorączkowe (ibuprofen lub paracetamol) oraz stosować zimne okłady lub chłodną kąpiel. Należy pamiętać także, że temperatura ciała może się wahać w ciągu doby nawet o 1°C, zazwyczaj najwyższa jest wieczorem. Ponadto temperatura ciała zwiększa się także po wysiłku fizycznym, w drugiej fazie cyklu u kobiet oraz podczas przebywania nasłonecznionych i upalnych miejscach. Jak prawidłowo mierzyć temperaturę u niemowląt i dzieci? W zależności od wieku malucha zalecaną metodą pomiaru temperatury u dziecka jest: u dziecka w wieku poniżej 2. roku życia – pomiar w odbytnicy lub w okolicy tętnicy skroniowej, u dziecka w wieku 3–5 lat – pomiar w okolic tętnicy skroniowej, w uchu lub jamie ustnej, u dziecka w wieku powyżej 5 lat – pomiar pod pachą, w okolicy tętnicy skroniowej lub w jamie ustnej. U zdrowych dzieci prawidłowa temperatura ciała wynosi: w odbycie – 36,6–38,0°C, w uchu – 35,6–37,7°C, pod pachą – 35,6–37,2°C, na czole – 35,6–37,9°C. Pomiar temperatury ciała u dziecka należy wykonywać za każdym razem tym samym termometrem i w tym samym miejscu. Temperatura ciała waha się w ciągu doby nawet o 1°C i jest zależna od aktywności dziecka oraz temperatury otoczenia. Gorączka u niemowląt i dzieci – co może ją powodować? Wyróżnia się dwie grupy czynników powodujących powstawanie gorączki u niemowląt i dzieci: czynniki egzogenne – do których zalicza się zakażenia wirusowe, bakteryjne oraz grzybicze, czynniki endogenne – np. kompleksy antygen-przeciwciało w przebiegu chorób autoimmunologicznych, komórki nowotworowe w chorobach onkologicznych. Do najczęstszych przyczyn gorączki u dziecka zaliczamy: zakażenia układu oddechowego (wirusowe zakażenia dróg oddechowych, angina paciorkowcowa, grypa, gorączka trzydniowa, zapalenie płuc), zapalenie ucha środkowego, zakażenie układu moczowego, nieżyt żołądkowo-jelitowy, potocznie zwany jelitówką u dzieci, choroby zakaźne – ospa wietrzna, mononukleoza zakaźna, gorączka o nieznanej przyczynie. Choroby dziecięce przebiegające z gorączką Gorączka trzydniowa, nazywana także rumieniem nagłym lub potocznie trzydniówką – jest to wysoce zakaźna choroba wywoływana zakażeniem wirusami HHV6 lub HHV7. Najczęściej występuje u dzieci poniżej 4. roku życia. Typowym objawem choroby jest nagły wzrost temperatury nawet do 40°C, która utrzymuje się przez 2–4 dni. Gorączce może towarzyszyć nieznaczne pogorszenie samopoczucia. Zazwyczaj w 3–4. dniu gorączki obserwuje się nagły spadek temperatury ciała oraz pojawianie się drobnoplamistej wysypki, głównie na tułowiu. Zapalenie gardła u dzieci – dolegliwości bólowe gardła w zdecydowanej większości przypadków wywoływane są przez wirusy, dlatego leczeniem z wyboru jest stosowanie leków objawowych, działających przeciwbólowo, przeciwgorączkowo oraz przeciwzapalnie. Bólowi gardła u dzieci zazwyczaj towarzyszy gorączka, kaszel, katar oraz ogólne osłabienie. Angina paciorkowcowa u dzieci – zazwyczaj występuje wysoka gorączka, ból gardła, powiększone węzły chłonne szyjne, rozpulchnione migdałki podniebienne oraz nalot na migdałkach. Gorączka a ząbkowanie W trakcie ząbkowania u dziecka może wystąpić stan podgorączkowy. Temperatura powyżej 38,5°C podczas wyrzynania się zębów u dziecka zazwyczaj związana jest z infekcją, gdyż dziecko w okresie ząbkowania częściej wkłada rączki i inne przedmioty do jamy ustnej, co ułatwia przeniesienie zakażenia. Dodatkowo około 6. miesiąca życia spada odporność dziecka nabyta od matki, co sprzyja częstszym chorobom. Gorączka u dziecka po szczepieniu Gorączka należy do najczęstszych odczynów poszczepiennych i pojawia się zazwyczaj w ciągu 24 godzin od podania szczepionki. Zwykle ustępuje samoistnie po 2–3 dniach, jednakże w przypadku szczepionek żywych (np. przeciwko odrze, śwince i różyczce) gorączka może wystąpić nawet 2 tygodnie po szczepieniu. Należy pamiętać, że gorączka wywołana szczepieniem nie jest niebezpieczna dla dziecka oraz nie wpływa na jego rozwój. Jeśli u dziecka po szczepieniu temperatura ciała wzrośnie powyżej 38°C, należy podać leki przeciwgorączkowe (paracetamol lub ibuprofen) w dawce odpowiedniej dla wieku i masy ciała dziecka. W przypadku gorączki utrzymującej się dłużej niż 3 dni po szczepieniu należy poszukać innej przyczyny wzrostu temperatury ciała. Zdarza się, że szczepienie zbiega się w czasie z rozwijającą się infekcją, najczęściej dróg oddechowych, ucha środkowego lub zakażenia układu moczowego. Dziecko, u którego gorączka po szczepieniu utrzymuje powyżej 3 dni, powinno być zbadane przez lekarza, który wykluczy inne przyczyny wzrostu temperatury i zaleci odpowiednie leczenie. Czy wysoka temperatura u dziecka jest niebezpieczna? Należy pamiętać, że gorączka u dziecka jest najczęściej objawem rozwijającej się infekcji lub choroby, dlatego w przypadku wysokiej temperatury należy poszukiwać przyczyn jej wzrostu. Szczególnie niepokojącym objawem jest gorączka, która występuje u noworodków lub niemowląt poniżej 3. miesiąca życia lub gorączka niereagująca na podane leki przeciwgorączkowe. Każde dziecko, u którego oprócz gorączki występuje duszność, zmiana zachowania, znaczne osłabienie lub drgawki powinno być niezwłocznie zbadane przez lekarza. Polecane dla Ciebie ibuprofen, kapsułki, ból, gorączka zł ibuprofen, kapsułki, ból, gorączka, grypa, przeziębienie zł : ból ucha, ból gardła, bolesne ząbkowanie, ból głowy, ból zębów, ból mięśni, ból stawów, ból kości, ból pooperacyjny, ibuprofen, zawiesina, gorączka, stan zapalny zł ibuprofen, syrop, gorączka, ząbkowanie zł Kiedy udać się do szpitala, gdy dziecko gorączkuje? Dziecko z gorączką powinno być niezwłocznie zbadane przez lekarza w następujących przypadkach: Kiedy gorączka występuje u noworodka lub niemowlęcia. Jeśli gorączce towarzyszą objawy takie jak duszność u dziecka, wymioty, znaczne osłabienie, drgawki, trudności w oddychaniu, zaburzenia zachowania lub jeśli dziecko odmawia przyjmowania płynów, gdyż istnieje ryzyko odwodnienia. Jeśli gorączce towarzyszą objawy dyzuryczne (częstomocz, bolesne parcie na mocz, krwinkomocz, ból podbrzusza), gdyż wskazują one na rozwijające się zakażenie układu moczowego u dziecka. Jeśli dziecko ma choroby przewlekłe, zwłaszcza onkologiczne, kardiologiczne, neurologiczne lub jeśli było hospitalizowane, lub leczone antybiotykiem przed wystąpieniem gorączki. Jeśli gorączka utrzymuje się dłużej niż 5 dni lub nie reaguje na podawane leki przeciwgorączkowe. Co robić, gdy dziecko ma gorączkę? Jak zbijać wysoką temperaturę? Wskazaniem do podawania dziecku leków przeciwgorączkowych jest temperatura ciała powyżej 38°C. Należy pamiętać, że gorączka jest objawem choroby, dlatego głównym celem obniżania temperatury ciała jest polepszenie samopoczucia dziecka. Podwyższona temperatura ciała może hamować rozwój infekcji, dlatego może być ona korzystnym zjawiskiem w przebiegu choroby. Do metod obniżania gorączki u dziecka należą: Leki przeciwgorączkowe dla dzieci Ibuprofen – wykazuje działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe i przeciwgorączkowe. Można go stosować od 4. miesiąca życia w dawce 5–10 mg/kg masy ciała co 4 godziny. Nie zaleca się stosowania ibuprofenu u dzieci odwodnionych, z chorobami nerek oraz w przebiegu ospy wietrznej. Występuje w postaci zawiesin doustnych i kapsułek. Paracetamol – ma działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe. Można go stosować już u noworodków. Paracetamol podaje się dziecku w dawce 10–15 mg/ kg masy ciała co 4–6 godzin. Występuje np. w postaci czopków. Kwas acetylosalicylowy – nie należy go podawać u dzieci w wieku poniżej 12 lat. Zimne okłady lub chłodne kąpiele. Wskazówki dla rodziców dzieci z gorączką W przypadku wystąpienie gorączki u dziecka pomocne może być podawanie ochłodzonych płynów do picia, stosowanie chłodnych kąpieli (woda powinna mieć temperaturę około 1°C niższą niż temperatura ciała). W przypadku wysokiej gorączki, która nie obniża się po zastosowanych lekach przeciwgorączkowych lub trwa dłużej niż 3–5 dni, należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza. Dziecko gorączkujące powinno pić więcej płynów, gdyż istnieje ryzyko odwodnienia. Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi Polecane artykuły SIDS – syndrom nagłej śmierci noworodków Śmierć łóżeczkowa oznacza nagłą śmierć na pozór zdrowego dziecka poniżej 1. roku życia podczas snu. Przyczyna zgonu maluszka nie zostaje jednoznacznie ustalona, lecz znane są czynniki zwiększające ryzyko wystąpienia SIDS. W jaki sposób można zapobiec nagłej śmierci łóżeczkowej? Ochrona dziecka przed upałem – o czym warto pamiętać? Odwodnienie, potówki, poparzenia słoneczne czy udar cieplny – to konsekwencje złej ochrony dziecka w czasie upału. Co robić, aby do nich nie dopuścić? Dowiedz się więcej, jak możesz skutecznie ochronić dziecko przed upałem. Ukąszenia owadów u dzieci – objawy i pierwsza pomoc. Co stosować na ugryzione miejsca? Ukąszenia owadów, zwłaszcza w sezonie letnim, przysparzają sporo problemów, gdyż mogą wywoływać silny świąd, obrzęk w miejscu ukłucia lub nawet prowadzić do zagrażającego życiu wstrząsu anafilaktycznego u osób uczulonych na jad insektów. Jak postępować w przypadku ukąszeń owadów u dzieci? Sapka niemowlęca – czym jest? Co robić, gdy się pojawi? Sapka powstaje na skutek niedrożności nosa noworodka lub niemowlęcia i objawia się utrudnionym oddechem i męczliwością podczas karmienia. Czy jest groźna? Co robić, gdy u małego dziecka wystąpi sapka? Kiedy należy udać się do lekarza? Podpowiadamy. Zapalenie spojówek u dzieci – przyczyny, objawy, leczenie Zapalenie spojówek u dzieci może mieć kilka przyczyn. Przeważnie ma ono podłoże bakteryjne, rzadziej wirusowe, dość często występuje także alergiczne zapalenie spojówek. Objawy, które się wówczas pojawiają to przede wszystkim świąd oczu, przekrwienie spojówek, obrzęk powiek oraz śluzowa lub ropna wydzielina sklejająca rzęsy. Leczenie zapalenia spojówek u pacjentów pediatrycznych jest uzależnione od czynnika, który go wywołał i może trwać od 5 dni do nawet kilku tygodni. Wnętrostwo (niezstąpione jądro) – rodzaje, przyczyny, leczenie Wnętrostwo jest wadą rozwojową, która polega na braku jednego lub obu jąder w mosznie. Niezstąpione jądro może znajdować się np. w pachwinie lub brzuchu. Schorzenie może być groźne, ponieważ zwiększa ryzyko rozwoju nowotworów jądra. Dowiedz się więcej na temat przyczyn, objawów, diagnostyki i leczenia wnętrostwa. Siatki centylowe – czym są? Jak interpretować wyniki? Siatki centylowe są normami rozwoju dziecka i służą do oceny ich prawidłowego wzrastania. Regularne pomiary oraz nanoszenie danych na siatki centylowe zgodne z płcią i wiekiem dziecka pozwalają wykryć nieprawidłowości w rozwoju dziecka i odpowiednio wcześnie wdrożyć diagnostykę i leczenie choroby podstawowej np. niedoboru hormonu wzrostu. Syndrom zapomnianego dziecka – czy można mu zapobiec? Przypadki pozostawienia dziecka w zamkniętym samochodzie zdarzają się i zdarzyć się mogą każdemu rodzicowi lub opiekunowi – wniosek ten, choć niewiarygodny, jest jednak prawdziwy. Wyniki badań pokazują bowiem, że tak działa ludzki mózg – w pewnych okolicznościach można zapomnieć nawet o dziecku będącym z nami w samochodzie. „Zapomnieć” wskazuje, że jest to problem pamięci, a nie wynik zaniedbania, o który tak często podejrzewani są rodzice lub opiekunowie. 10 odp. Strona 1 z 1 Odsłon wątku: 31508 Zarejestrowany: 08-11-2010 13:33. Posty: 63 IP: Poziom: Niemowlak 2 stycznia 2011 23:40 | ID: 367498 Bardzo prosze o odpowiedź jeśli mieliście podobny problem. Mój 1,5 roczny synek zrobił ostatnio 2 czarne kupki - co to może znaczyć? Oddałam próbkę na badanie ale wszystko jest ok. Kazali nam jeszcze powtórzyć badanie jeszcze 2 razy w odstępach tygodniowych. Ostatnio nie miał apetytu i na pewno nie zjadł nic po czym kolor kupy mógły być czarny. Temp. lekko podwyższona max. 37,5 Czy Wasze dzieci miały pasożyty i jakie miały przy tym objawy? 1 Sonia Poziom: Pełnoletnia Zarejestrowany: 06-01-2010 16:15. Posty: 112846 2 stycznia 2011 23:51 | ID: 367508 Matuśko, nawet od ząbków moze być czarna kupka!!!! Jesli jest stan zapalny w organixmie to nie ma się co dziwić. A to przecież malutkie dziecko i na żabkowanie mogło miec stan zapalny, choć gorączki wcale nie musiałaś wyczuć. 2 Sonia Poziom: Pełnoletnia Zarejestrowany: 06-01-2010 16:15. Posty: 112846 2 stycznia 2011 23:52 | ID: 367510 A skoro był stan podgorączkowy, to masz odpowiedz dlaczego kupki są czarne lub ciemne! 3 matuśka Poziom: Niemowlak Zarejestrowany: 08-11-2010 13:33. Posty: 63 3 stycznia 2011 00:13 | ID: 367532 To nie ząbkowanie. Na stan podgorączkowy dziecko może reagować czarnymi kupkami? 3 stycznia 2011 06:08 | ID: 367616 To na pewno nie pasożyty. Czarny stolec może być spowodowany tym co zjadł, podwyższoną temperaturą, brakiem apetytu, tym, że mało pije....nie ma się czym marwić. 5 matuśka Poziom: Niemowlak Zarejestrowany: 08-11-2010 13:33. Posty: 63 3 stycznia 2011 13:12 | ID: 367845 Bardzo dziękuję za informacje :) 6 Jagódka458 Poziom: Przedszkolak Zarejestrowany: 23-02-2011 14:50. Posty: 67 28 lutego 2011 09:58 | ID: 432733 bym prosiła o ktoś z Was miał podobny mamą 1,5 rocznej ogromny problem gdy niunia chce zrobić kupkęMęczy się przy tym co przezywamy z mężem to normalnie zaciska pośladki i nie chce już zrobi to z wielkim płaczem i jest raz twarda raz za każdym razem jest PŁACZ wszystkim są ślady krwi na pośladkach i w u chirurga ją okropnie i po chwili powiedział,że wszystko też usg jamy brzusznej i też niby daję prawie żadnych słodyczy,które mogą powodować zaparcia ale bez wiem co się o pomoc,bo aż serce pęka jak patrzę na jej Parafinkę do picia,Duphlac i ostateczności daję jej czopek glicerynowy ale ona strasznie się tego POMÓŻCIE!!! 7 Anusia12346 Poziom: Starszak Zarejestrowany: 03-11-2010 20:55. Posty: 4645 28 lutego 2011 13:48 | ID: 433083 daj jej kukurydziane chrupki, śliwki suszoene, albo śliwki w sloiczku moze pomoże 28 lutego 2011 13:54 | ID: 433093 Jagódka45 8 (2011-02-28 09:58:08) bym prosiła o ktoś z Was miał podobny mamą 1,5 rocznej ogromny problem gdy niunia chce zrobić kupkęMęczy się przy tym co przezywamy z mężem to normalnie zaciska pośladki i nie chce już zrobi to z wielkim płaczem i jest raz twarda raz za każdym razem jest PŁACZ wszystkim są ślady krwi na pośladkach i w u chirurga ją okropnie i po chwili powiedział,że wszystko też usg jamy brzusznej i też niby daję prawie żadnych słodyczy,które mogą powodować zaparcia ale bez wiem co się o pomoc,bo aż serce pęka jak patrzę na jej Parafinkę do picia,Duphlac i ostateczności daję jej czopek glicerynowy ale ona strasznie się tego POMÓŻCIE!!! Jagódko ostatnio psycholog zwrócił mi uwagę, że dzieci w wieku 1-3 lat mają tzw. okres analny. Zacytuję wypowiedź: Wiek 1-3 to w teorii Freuda okres nazywany fazą analną - może Pani poczytać wiecej o niej w sieci. Na tym etapie dziecko nieraz nie chce się dzielić tym co posiada (a tak traktuje również to co oddaje do nocnika). Każda mama oczekuje wypróżnienia w ciągu dnia, jest to ważne dla zdrowia, a dziecko nieraz po prostu nie chce się tym dzielić. Może w przypadku Twojej córeczki chodzi właśnie o coś takiego? 9 julia 1 Poziom: Przedszkolak Zarejestrowany: 23-11-2010 11:05. Posty: 286 28 lutego 2011 16:11 | ID: 433307 moja Ola miala taki moment ze gdy miala robic kupke to dostawala histerii i plakala ze ja boli iz byly one na zaparcia dla syna mialam syrop laktulozum jakos tak,nie pamietam nazwy byl nam 10 aga_8666 Poziom: Przedszkolak Zarejestrowany: 15-02-2011 19:08. Posty: 5072 28 lutego 2011 17:06 | ID: 433347 matuśka (2011-01-02 23:40:37) Bardzo prosze o odpowiedź jeśli mieliście podobny problem. Mój 1,5 roczny synek zrobił ostatnio 2 czarne kupki - co to może znaczyć? Oddałam próbkę na badanie ale wszystko jest ok. Kazali nam jeszcze powtórzyć badanie jeszcze 2 razy w odstępach tygodniowych. Ostatnio nie miał apetytu i na pewno nie zjadł nic po czym kolor kupy mógły być czarny. Temp. lekko podwyższona max. 37,5 Czy Wasze dzieci miały pasożyty i jakie miały przy tym objawy? Jeśli masz jakiś problem to podam Ci stronę internetową na której możesz opisać co się dzieje z dzieckiem a profesjonlni lekarze odpowiedzą na pytanie w ciagu godziny, oczywiscie to są tylko wstepne porady ale bardzo pomagają, ja z tych porad często korzystam i naprawdę rozwiewają co niektóre wątpliwośći. fot. Fotolia Lekko podwyższona temperatura nie jest groźna. Wprost przeciwnie, podczas infekcji pobudza układ odpornościowy do działania! Jeżeli jednak przekroczy 38 stopni u niemowlęcia albo 38,4 u dziecka powyżej 1. roku, trzeba ją obniżyć. Rób to jednak z głową, bo nawet mały błąd może pogorszyć stan malucha! Błąd nr 1: samodzielne dobieranie dawki leku Za duża porcja syropu na gorączkę może podrażniać żołądek dziecka lub prowadzić do zatrucia. Za mała – nie zadziała. Nie decyduj samodzielnie, jaką dawkę leku podać. Żeby to ustalić, lekarz weźmie pod uwagę nie tylko wiek, ale i wagę malucha. Nigdy nie zmieniaj też odstępu między dawkami. Leki z paracetamolem podaje się co 4 godziny, a z ibuprofenem co 6-8 godzin. Błąd nr 2: podawanie aspiryny Już miesięczny maluch może dostać preparat z paracetamolem (np. Panadol Baby, Apap, Calpol, Efferalgan), a trzymiesięczny – środek z ibuprofenem (np. Ibufen, Ibum, Nurofen). Te leki są bezpieczne dla żołądka i wątroby. Niebezpieczna jest za to aspiryna (zawiera ją np. Polopiryna czy Upsarin). U dzieci, które nie mają jeszcze 12 lat, może wywołać tzw. zespół Reye’a: nieodwracalne uszkodzenia układu nerwowego i wątroby. Błąd nr 3: przegrzewanie dziecka Otulanie albo podawanie gorących, napotnych herbatek jest dobrym pomysłem, ale tylko przy stanie podgorączkowym (37–38 stopni). Maluch z wyższą temperaturą nie może być przegrzewany, bo to prowadzi do wzrostu gorączki. Powinien być ubrany w lekkie, bawełniane ubranie (zmień je, gdy będzie wilgotne) i dobrze byłoby, gdyby dużo pił, najlepiej chłodnej wody lub mleka z piersi. To sprzyja obniżaniu gorączki. Błąd nr 4: zimna kąpiel Jeżeli leki na gorączkę jeszcze nie zaczęły działać, a termometr wskazuje powyżej 39 stopni, spróbuj ochłodzić ciało dziecka chłodnymi okładami. Zamocz gąbkę albo pieluszkę tetrową w chłodnej wodzie i połóż ją na uda i kark malucha. To nieco wystudzi krew płynącą do mózgu. Lepiej jednak nie wkładaj gorączkującego dziecka do chłodnej kąpieli, bo niekiedy szok termiczny może wywołać u niego drgawki. Błąd nr 5: lekceważenie gorączki lub stanu podgorączkowego Chociaż lekko podwyższonej temperatury się nie obniża, to nie wolno jej lekceważyć. Czasem oznacza tyle, że dziecku jest za gorąco, ale równie dobrze może być sygnałem, że malucha coś bierze. Nawet z lekkim stanem podgorączkowym dziecko nie powinno wychodzić na spacer ani do żłobka. Nie lekceważ też nigdy gorączki, której nie towarzyszą inne symptomy. Może świadczyć o zakażeniu układu moczowego! Dowiedz się więcej o zdrowiu dziecka: na podstawie tekstu Sylwii Niemczyk/Twoje dziecko

goraczka i czeste kupki u dziecka